22 listopada uczniowie klasy VIII A i B wzięli udział w warsztatach w ramach porozumienia Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu i Szkoły Podstawowej nr 2. Tym razem zajęcia odbyły się w Zakładzie Doświadczalno – Dydaktycznym w Złotnikach. Młodzież dowiedziała się jak wygląda praca hodowlana królików, nutrii, szynszyli, lisów. Pani dr inż. Agnieszka Ludwiczak powiedziała, że są to zwierzęta hodowlane o wielostronnym kierunku użytkowania. Oprócz cennych skór dostarczają również mięso o wysokich walorach dietetycznych i odżywczych. W Polsce nie ma tradycji jedzenia mięsa króliczego, chociaż w ostatnich latach jego spożycie znacznie wzrosło natomiast mięso nutriowe spożywane jest tylko w niektórych rejonach kraju i ma już tylko nieliczną grupę zwolenników, głównie za sprawą malejącej populacji tych zwierząt. Mięso szynszyli nie jest znane w Polsce i stanowi produkt uboczny przy produkcji skór, spożywane jest natomiast w Chile, Boliwii i Argentynie, ale także w Hiszpanii, gdzie przyrządza się z niego wiele oryginalnych w smaku potraw.Ojczyzną szynszyli jest Ameryka Południowa.Pierwsze wzmianki o szynszylach pochodzą z 1591 roku, kiedy Joseph de Acosta opisał je jako zwierzęta wysoko cenione ze względu na jakość okrywy włosowej, przydatnej na futra i koce. W pierwszej połowie XVIII wieku podjęto w Chile próby hodowli klatkowej szynszyli, początkowo bez większych sukcesów. Masowy odłów szynszyli dzikich, których skóry szybko zdobyły popularność, doprowadziłyby prawdopodobnie do całkowitego wyniszczenia tego gatunku, gdyby nie reakcja rządu Chile i wprowadzony w XIX wieku zakaz polowań na te zwierzęta, który utrzymany jest do dziś. Oprócz polujących, stada szynszyli dziesiątkowały również bliżej nieznane w tym czasie choroby. Początek nowoczesnej hodowli szynszyli zawdzięczamy działalności Amerykanina Chapmana, który w 1918 roku zestawił w Chile stadko hodowlane tych zwierząt i przywiózł je do Inglewood w Kalifornii. Jednak o masowej hodowli szynszyli na świecie możemy mówić dopiero po II wojnie światowej.W Polsce hodowla szynszyli została zapoczątkowana w 1956 roku, w miejscowości Grywałt, przez państwa Rżewskich. Pod koniec lat 50. ubiegłego wieku tam też pojawiła się mutacja szynszyli określona jako szynszyla beżowa, która wzbudziła duże zainteresowanie wśród hodowców.
Uczniowie mieli możliwość wykonania badania USG, dokonywali również oceny pokroju zwierząt. Myślę, że zdobyta wiedza zaowocuje w przyszłości.
Izabela Skrzypczak-Szutowicz
BIP
22 listopada uczniowie klasy VIII A i B wzięli udział w warsztatach w ramach porozumienia Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu i Szkoły Podstawowej nr 2. Tym razem zajęcia odbyły się w Zakładzie Doświadczalno – Dydaktycznym w Złotnikach. Młodzież dowiedziała się jak wygląda praca hodowlana królików, nutrii, szynszyli, lisów. Pani dr inż. Agnieszka Ludwiczak powiedziała, że są to zwierzęta hodowlane o wielostronnym kierunku użytkowania. Oprócz cennych skór dostarczają również mięso o wysokich walorach dietetycznych i odżywczych. W Polsce nie ma tradycji jedzenia mięsa króliczego, chociaż w ostatnich latach jego spożycie znacznie wzrosło natomiast mięso nutriowe spożywane jest tylko w niektórych rejonach kraju i ma już tylko nieliczną grupę zwolenników, głównie za sprawą malejącej populacji tych zwierząt. Mięso szynszyli nie jest znane w Polsce i stanowi produkt uboczny przy produkcji skór, spożywane jest natomiast w Chile, Boliwii i Argentynie, ale także w Hiszpanii, gdzie przyrządza się z niego wiele oryginalnych w smaku potraw.Ojczyzną szynszyli jest Ameryka Południowa.Pierwsze wzmianki o szynszylach pochodzą z 1591 roku, kiedy Joseph de Acosta opisał je jako zwierzęta wysoko cenione ze względu na jakość okrywy włosowej, przydatnej na futra i koce. W pierwszej połowie XVIII wieku podjęto w Chile próby hodowli klatkowej szynszyli, początkowo bez większych sukcesów. Masowy odłów szynszyli dzikich, których skóry szybko zdobyły popularność, doprowadziłyby prawdopodobnie do całkowitego wyniszczenia tego gatunku, gdyby nie reakcja rządu Chile i wprowadzony w XIX wieku zakaz polowań na te zwierzęta, który utrzymany jest do dziś. Oprócz polujących, stada szynszyli dziesiątkowały również bliżej nieznane w tym czasie choroby. Początek nowoczesnej hodowli szynszyli zawdzięczamy działalności Amerykanina Chapmana, który w 1918 roku zestawił w Chile stadko hodowlane tych zwierząt i przywiózł je do Inglewood w Kalifornii. Jednak o masowej hodowli szynszyli na świecie możemy mówić dopiero po II wojnie światowej.W Polsce hodowla szynszyli została zapoczątkowana w 1956 roku, w miejscowości Grywałt, przez państwa Rżewskich. Pod koniec lat 50. ubiegłego wieku tam też pojawiła się mutacja szynszyli określona jako szynszyla beżowa, która wzbudziła duże zainteresowanie wśród hodowców.
Uczniowie mieli możliwość wykonania badania USG, dokonywali również oceny pokroju zwierząt. Myślę, że zdobyta wiedza zaowocuje w przyszłości.
Izabela Skrzypczak-Szutowicz
